(aktualizacja 2023)
Jednym z miejsc, które polecamy odwiedzić w Czarnogórze jest Mauzoleum Piotra II Niegosza wybudowane na Jezierskim Wrhu, na terenie Parku Narodowego Lovcen.
Droga do mauzoleum Piotra II Niegosza
Miejsce, którego szukamy znajduje się w Parku Narodowym Lovcen. Park zajmuje teren ponad 6 tys. ha i rozciąga się pomiędzy miejscowością Cetynie, w kierunku wybrzeża.
Najwyższy szczyt parku to Štirovnik, który wznosi się na wysokość 1749 m n.p.m. Na jego szczycie znajduje się obecnie przekaźnik telewizyjny. Najwyższa góra, to Jezierski Vrh (1657 m. n.p.m.), na którym właśnie wybudowano poszukiwane przez nas mauzoleum.
Droga przez park nie jest szczególnie uciążliwa, jedzie się drogami asfaltowymi, głównie przez lasy bukowe i sosnowe. Problem jest, gdy spotka się jakiś autokar, gdyż wtedy trzeba się lekko poprzytulać do krawędzi, ale osobówki mijają się bez problemu.
Pożary w Czarnogórze
W czasie naszej podróży, na terenie Czarnogóry grasowały pożary lasów, które niestety wszędzie dawały o sobie znać. Niejednokrotnie widzieliśmy ogień i dym przy samej drodze, na szczęście niewielki. No cóż, trzeba uważać.
Pożary wywołują, między innymi, turyści. W czasie naszego pobytu w Czarnogórze, Polacy mieli swój niezbyt chlubny incydent, gdyż jeden z prawdopodobnie imprezujących w Barze turystów, obudził się rano w górach, w samych klapkach. Jakoś nie umiał poradzić sobie z powrotem do domu, więc wpadł na „genialny” pomysł i rozpalił ognisko w suchym lesie. „Dzieło” przekroczyło jego oczekiwania i przez kilka najbliższych dni służby musiały ratować wypoczynkowy Bar oraz mieszkających w nim turystów. Okien nie dało się otworzyć z powodu zapachu spalenizny. Naprawdę, w takich chwilach wstyd się odzywać w języku ojczystym.
No, ale do rzeczy.
Wjazd do parku okazał się bezpłatny. Niemniej jednak w niektórych publikacjach czytałam, iż trzeba wykupić bilet wstępu. My byliśmy tam na sam koniec sierpnia i nic takiego nie widzieliśmy. W dolnej części parku natknęliśmy się bardzo fajne miejsca kempingowe. Przygotowana jest dobra infrastruktura, obejmująca stoliki, ławy, drewniane place zabaw dla dzieci. Z przyjemnością można zjeść drobny posiłek na łonie natury.
Jadąc do mauzoleum od strony Baru, należy kierować się na miejscowość Cetinja (dawna stolica kraju). Mauzoleum znajduje się około 20 kilometrów za nią.
Jazda w górach jest bardzo przyjemna. Z każdym kilometrem podziwiać można coraz piękniejsze widoki górskie, a pomiędzy nimi malutkie wioseczki, domeczki i winiarnie.
Kim był Piotr II Niegosz?
Piotr II Niegosz był czarnogórskim biskupem, a od 1831 roku jej ostatnim władcą łączącym godność metropolity z absolutną władzą świecką.
W czasie swojego panowania wsławił się przeprowadzeniem gruntownych reform, zainicjował rozwój edukacji, utworzył państwową drukarnię, w której wydawał m.in. własne poezje i dzieła polityczne, wprowadził w Czarnogórze podatki. Jednocześnie, przez cały okres swoich rządów prowadził walki z Turkami o ustalenie przebiegu granic Czarnogóry.
Mimo oporu ze strony władców czarnogórskich plemion, władał swoim krajem coraz bardziej silną ręką.
W roku 1850 pojawiły się u niego pierwsze objawy gruźlicy, na którą zmarł w październiku 1851.
Jednym z przedśmiertnych życzeń Piotra II Niegosza było, aby zostać pochowanym na szczycie Jezierskiego Vrhu, w kaplicy, którą sam ufundował.
Początkowo pochowano go jednak w pobliskiej Cetyni, gdyż obawiano się napadu Turków na grobowiec władcy. Po 4 latach, w roku 1855, zdecydowano o przeniesieniu zwłok na Jezierski Vrh.
W czasie przenosin otwarto sarkofag, by sprawdzić, czy zwłoki zachowały się w stanie nienaruszonym, co w prawosławiu stanowi postrzegane jest za jedną z podstaw uznania człowieka za świętego. Okazało się jednak, iż z ciała zachowała się tylko jednak ręka.
W czasie I wojny światowej wojska austro-węgierskie zbombardowały kaplicę, a szczątki władcy ponownie przeniesiono do pobliskiej Cetyni. Planowano wtedy wybudowanie na szczycie góry pomnika sukcesów austro-węgierskich. Na szczęście się to nie powiodło, zaś samą kaplicę odbudowano. Szczątki króla przeniesiono do kaplicy znowu, ale w czasie II wojny światowej została ona ponownie zniszczona.
Po wojnie, kolejny raz dokonano rozbiórki kaplicy, a w roku 1974 odbudowano ją w postaci istniejącej do dziś. Ostatecznie, po wielu pośmiertnych wędrówkach, władca Czarnogóry znalazł się tam gdzie zawsze pragnął.
19 maja 2013r. Piotra II Niegosza ogłoszono świętym, a stosowna ceremonia odbyła się w monasterze w Cetyni.
Mauzoleum Piotra II Niegosza obecnie
Podjeżdżając (podchodząc) do końca drogi dojazdowej, napotykamy niewielką kawiarenkę, gdzie można napić się kawki i skorzystać z toalety. Kawka tania nie jest, ale widoki rekompensują jej cenę 🙂
Zaraz obok są schody do tunelu prowadzącego do mauzoleum.
Ciągną się one przez kamienny tunel we wnętrzu góry i jest ich podobno 461. W tunelu są przeciągi i panuje chłód, więc warto mieć przy sobie coś do okrycia. Po wyjściu z tunelu podchodzimy do dziedzińca przed budynkiem mauzoleum, którego „strzegą” 2 wielkie kariatydy – wyrzeźbione postaci Czarnogórek.
Po przejściu pomiędzy kariatydami, w głównej sali stoi olbrzymi, czarny pomnik Piotra II Pietriowica – Niegosza, wykonany, tak jak pomniki kariatyd, z granitu. Jest ogromny i waży podobno 28 ton. Nad nim błyszczy imponujące sklepienie – kopuła, pokryte prawdziwym złotem.
I to wszystko, ale aż tak wiele.
Przechodząc za pomnikiem, w kierunku drzwi w tylnej części sali można zejść do podziemi mauzoleum, gdzie znajduje się sam sarkofag. Pomieszczenie jest b. skromne i właściwie nie ma tam nic oprócz sześcian sarkofagu i kwiatów.
Niesamowity punkt widokowy przy Mauzoleum Piotra II Niegosza
Na tyłach mauzoleum znajduje się wspaniała atrakcja turystyczna, dla której większość turystów wjeżdża do mauzoleum, a mianowicie punkt widokowy pozwalający na podziwianie urody otaczającego masywu.
Aby do niego dotrzeć należy wyjść z mauzoleum tylnymi drzwiami, a następnie przejść granią w kierunku kamiennego okręgu. Chodnik nie ma barierek, więc o mniejsze dzieci warto się zatroszczyć.
Wrażenie jest niesamowite. Idąc chodnikiem wybudowanym na grani czujemy się tak, jakbyśmy maszerowali na dachu świata. Jako, że tylko jeden z pobliskich szczytów jest podobnej wielkości (jest na nim przekaźnik TV), widok na okolicę jest imponujący.
Na końcu grani znajduje się kamienny okrąg, z którego w spokoju możemy podziwiać widoki. Okrąg ma średnicę kilkunastu metrów i otoczony jest około półmetrowym murkiem. Warto przysiąść sobie na nim na chwilę, by w spokoju podziwiać krajobraz.
Ciekawostka
Stań na środku okręgu. Jest tam taki mały zaznaczony punkt. Następnie zacznij mówić coś do siebie na głos (cokolwiek). Usłyszysz swój własny głos, jakbyś był zamknięty w puszce.
niesamowite doznania na szczycie świata.
Informacje praktyczne
Opłaty
Podróżując drogami Czarnogóry, zarówno wybrzeżem, jak i w kierunku centrum, należy liczyć się, z opłatami za przejazdy tunelami. My do mauzoleum podróżowaliśmy od strony Ulcinj i jadąc tą drogą należało w jednym z tuneli uiścić opłatę w wysokości 2,5 euro.
Opłata za wstęp do Mauzoleum Piotra II Niegosza wynosi 8 euro i należy jej dokonać przy wejściu za ogrodzenie budynku. Siedzi tam sobie pan przy niewielkim stoliku i sprzedaje bilety. Dodatkowo, należ uiścić opłatę za wstęp do Parku Narodowego Lovcen – 3 euro.
Parking
Samochód warto zostawić wzdłuż drogi, trochę wcześniej. Niestety wjazd, aż na sam parking (niezbyt duży) może wiązać się z trudnościami z wyjazdem, zwłaszcza w sytuacji, gdy wjadą też większe autokary.
Temperatura
Generalnie, w górach temperatura jest trochę niższa niż nad morzem. W czasie, gdy my zwiedzaliśmy masyw, w nizinach temperatura dochodziła 40 st. Celsjusza, natomiast na szczycie było ich już tylko 18.
Lokalizacja na mapie – nr 1
to są nasze wspomnienia, a może Ty też chciałabyś/chciałbyś coś dodać w tym temacie? zapraszamy :)