Bunesti, łąka „z widokiem”, Rumunia

Z Sighisoary wyjechaliśmy z zamysłem poszukiwania noclegu za miejscowością Bunesti. Kierowaliśmy się do maleńkiej wioseczki w okręgu Braszów, więc i noclegu szukaliśmy w pobliżu Viscri. Droga dojazdowa oferowała całkiem sporo możliwości, ale my postanowiliśmy się ustawić nieco z dala od drogi, na łące, lekko na wzgórzu. O tej decyzji przeważyły piękne wzgórza, które zapowiadały przyjemne doznania widokowe wieczorem i rano.

Po minięciu Bunesti, droga w kierunku Viscri była kręta i wpleciona pomiędzy piękne pagórki. Na nich, miękkim, zielonym dywanem rozłożyły się łąki i leśne kępy. W kilku miejscach od asfaltowej drogi odchodzą małe, łąkowe dróżki, prowadzące na okoliczne łąki. De facto można próbować wjechać w każdą z nich, ale wszystko zależy od pogody. W przypadku kilku musieliśmy zrezygnować, bo wjazdu „strzegły kałuże, co mogło zapowiadać trudniejszy wyjazd.

Dodatkowo, naszym celem było ustawienie się w miejscu, w którym nie będziemy tak wystawieni na widok przejeżdżających. Szukaliśmy czegoś przy krzaczkach lub na uboczu. Jakoś tak zazwyczaj koczujemy w zaciszu.

Znaleźliśmy w końcu drogę, która dobrze się zapowiadała. Wjechaliśmy trochę pod górę, potem lekko w stronę łąki i tak oto znaleźliśmy się na obrzeżu wzgórza. Ustawiliśmy się na skraju łąki, by nie rozjeżdżać kołami czyjejś własności. Tuż przy nas przebiegał jakiś szlak, taka łąkowa droga, która obyła oznakowana między innymi ostrzeżeniami przed niedźwiedziami. Ale żaden się nie pojawił.
Nieco dalej zaczynała się już ściana lasu, ale on nas nie interesował, albowiem dokładnie w drugą stronę, z pagórka, rozciągał się naprawdę ładny widok na okolicę. Wieczorne słońce dodatkowo podkreślało ich urodę, a cienie bardzo malowniczo układały się na trawie.
Co więcej, rano wśród wzgórz pojawiły się mgły. Rosa na trawach, wędrujące białe chmury mgielne… o tak… tego było nam potrzeba.

Informacje praktyczne na temat miejscówki koło Bunesti